[1]

Dracula to imię wampira, bohatera powieści Brama Stokera, wydanej w 1897 roku. Nie wszyscy jednak wiedzą, że postać ta nie była wyłącznie dziełem fantazji.
Pierwowzorem Księcia Ciemności – Draculi był, a właściwie były dwie postaci historyczne: ojciec i syn, Vlad Dracul i Vlad Tepes (zwany też - Vladem III Dracula lub Drăculea), Byli oni hospodarami wołoskimi (Wołoszczyzna leży na terenie obecnej Rumunii).

Przydomek DRACUL znaczy Diabeł lub Smok , przydomek Tepes znaczy Palownik. Imię wampira Draculi pochodzi wprawdzie od tego pierwszego hospodara, ale to jego syn zyskał sobie zasłużoną sławę sadystycznego okrutnika i przeszedł do legendy. Panowanie Vlada Tepesa przypadło - z przerwami - na lata 1448-76.
Vlad Dracul a urodził się w listopadzie bądź grudniu 1431 roku w twierdzy Sighisoara na Wołoszczyźnie. Przydomek Dracula (Syn Smoka) otrzymał, gdyż jego ojciec był członkiem elitarnego zakonu Rycerzy Smoka (zakon ten walczył na Bałkanach z Turkami w obronie wiary chrześcijańskiej), i nosił przydomek Dracu - Smok.

[2]

(Vlad III Dracula)

Vlad III ponurą sławę zyskał dzięki swemu niewiarygodnemu okrucieństwu. Przez współczesnych nazywany był „Diabłem Wołoskim”, „wojewodą na palach” bądź krótko: „palownikiem”. Taki mu też nadano przydomek - słowo „Tepes” oznacza „wbijacz na pal”. Dracula był człowiekiem bardzo pomysłowym, wynalazł np. maszynę do obdzierania ludzi żywcem ze skóry oraz drugą - do cięcia ich na plasterki.
Wbijanie na pal wbrew pozorom było bardzo trudną do wykonania przez kata torturą, wymagającą znajomości anatomii człowieka i technologii przygotowania egzekucji. Najpierw człowiek przeznaczony do wbicia na pal oglądał spektakl: przygotowywanie samego pala jak i wąskiego palika (osadzanego na szczycie tego pierwszego), który służył do nabicia skazańca przez wprowadzenie go w odbyt. Była to cała ceremonia. Palik strugano z gałęzi posiadających liczne boczne odrosty, tak by powstał rodzaj drewnianej piły szarpiącej ludzkie ciało. Palik moczono w occie, suszono go i znowu moczono, miał on bowiem pęcznieć we wnętrznościach. Kaźni tej dokonywać musiał wyjątkowo doświadczony kat, gdyż najmniejszy błąd przy nabijaniu na pal mógł spowodować śmierć skazańca, a przecież nie o to chodziło. „Mistrz Małodobry” prowadził ostrożnie palik wzdłuż kręgosłupa, starannie omijając ostrzem ważne narządy wewnętrzne. Palik przebijał otrzewną, co powodowało silny krwotok wewnętrzny, który mógł doprowadzić do szybkiej śmierci. Z tego względu torturowanemu podawano wywar z dzikich jagód i mięty, który zwiększał krzepliwość krwi oraz wrażliwość na ból. Nabity fachowo na pal skazaniec mógł przeżyć nawet trzy doby, ani razu nie tracąc przytomności…
Legenda mówi, że Vlad spożywał większość swoich posiłków na świeżym powietrzu, wśród lasu pali i cierpiących na nich ludzi.

[3]

 Zabijał z taką samą przyjemnością szlachetnie urodzonych jak i prostaków. Pewnego razu wbił na pal pięciuset wołoskich urzędników i szlachciców, ponieważ nie umieli wyrecytować z pamięci liczby poddanych Draculi na administrowanych przez siebie ziemiach.
Jednym z jego zwyczajów, było najeżdżanie na miasta własnego terytorium i mordowanie ich mieszkańców. Dokonywał tego na przeróżne sposoby. Smażył, gotował, obcinał głowy i organy płciowe, przebijał gwoździami i grzebał żywcem

Kroniki wspominają też, że Dracula własnoręcznie rozcinał piersi i brzuchy kobietom; posłom sułtana, którzy nie chcieli zdjąć przed nim turbanów, kazał przybić je do głowy długimi gwoździami, a jeńcom tureckim oprawcy Vlada zdzierali skórę ze stóp, nacierali je solą i dawali do lizania bydłu.
Vlad Tepes zginął zamordowany w 1476. Jego ciało zostało pogrzebane w klasztorze na wyspie Snakov. Śmierć Vlada nie była końcem opowieści, jakie o nim snuto. Gnębiona najazdami tureckimi ludność, snuła legendy jakoby Tepes nie umarł i przebywał w głębokim śnie, by gdy kraj będzie w niebezpieczeństwie obudzić się i bronić swej ojczyzny. Opowieść ta z czasem połączyła się z wcześniejszym mitem o piciu krwi, stając się początkiem legendy o Draculi – Królu Wampirów.
Grób Draculi został odnaleziony, jednak po jego otwarciu okazało się, że jest pusty – to tylko utrwaliło legendę o jego nieśmiertelności i stałej obecności wśród żywych.

Galeria zdjęć:

[vpg_picker:23346]